Franciska Louise Smith (1926), mijn oma Ciska. Als alleenstaande moeder van vier maakte zij kleding op bestelling om wat bij te verdienen. Met het meetlint, tornmesje en speldenkussen uit haar naaikist vermaak ik nu  tweedehands stukken tot nieuwe creaties. Als geen ander weet zij hoeveel tijd en moeite er gaat zitten in een kledingstuk zelf maken. Zo komt het dat zij haar kleding tot op de dag van vandaag nog bewaard heeft. Zelfs het warme wollen ondergoed van haar moeder, mijn overgrootmoeder! Niet alles is naar mijn smaak of nog te dragen, maar zorgen dat het een nieuwe bestemming krijgt is altijd mijn uitdaging. Vooral de thriftflips zijn haar favoriet!

Mijn liefde voor kleding is een gedeelde passie en zit duidelijk in mijn genen. Oma Ciska werkte vroeger in voormalig Nederlands Indië met veel plezier bij Java modemagazijn. Daar leerde zij hoe leuk zij het vond om te etaleren en de dames van kledingadvies te voorzien. Met veel pijn en moeite moest zij dit werk opgeven om in 1958 te vluchten naar Nederland. Na de repatriëring leefde ze als alleenstaande moeder met vier jonge kinderen van een klein budget. Ze leerde zelf kleding maken, vooral voor haar gezin, maar al gauw werd ze gevraagd door haar omgeving om allerlei kledingstukken te maken. Voor 17,50 gulden kon je bij haar een op maat gemaakte rok bestellen. Zoals iedereen in die tijd maakte zij kleding bedoeld om een leven lang mee te gaan.

Wekelijks bezoek ik haar en laat ik mijn creaties zien. Weliswaar niet nieuw gemaakt, maar zeker niet met minder moeite en aandacht. Haar oude jurken heb ik inmiddels aangepast naar mijn smaak en draag ik met trots. Zij begrijpt mijn liefde voor unieke kleding en het ambacht.